Het Perzische Nieuwjaar
Door: Fonda
Blijf op de hoogte en volg Fonda
07 April 2012 | Tajikistan, Dushanbe
Voor de derde keer binnen 6 maanden tijd heb ik een nieuw jaar mogen vieren; in september het Nieuwjaar volgens de Ethiopische kalender, 31 december ons eigen nieuwe jaar en nu het Perzische Nieuwjaar!
Navruz, wat letterlijk ´nieuwe dag´ betekent, valt jaarlijks op 21 maart en is een van de belangrijkste, grootste en oudste feesten van Centraal Azië. En zoals een goed feestje betaamd worden alle feestelijkheden over zo´n 2 weken uitgespreid (dit is exclusief de voorbereiding en het nadien weer op gang komen). Tijdens dit feest, waarop de terugkeer van de zon en het licht gevierd wordt en het afgelopen jaar herdacht worden, loopt iedereen er op zijn ´Navruz-best´ bij, worden er cadeautjes uitgedeeld en is er eten, heel veel eten. Al zolang ik hier ben zie ik overal in de keukens en op spandoeken bevestigd aan alle grote gebouwen, borden met een soort van groen gras erop. Dit gras, sebzeh, staat voor wedergeboorte en van de zaden wordt een zoete puddingachtige substantie gemaakt, wat weer voor overvloed staat. En volgens mij is er een overvloed aan mogelijkheden wat ze met deze pudding kunnen, de machtige zoetzure broodachtige koek was mijn favorie.
Een van de bijzonderste dingen die ik met Navruz mee heb mogen maken is Buzkashi, letterlijk vertaald ´geitentrekken´. Dit is een sport waarbij mannen op paarden proberen het onthoofde karkas van een geit van de grond op te pakken en die ergens op het speelveld bij een doelpaal in een gat te gooien. De mannen dragen dikke kleding en hoofdbescherming om zichzelf tegen de aanvallen van laarzen met hoge hakken en zwepen te weren. De paarden daarentegen hebben geen bescherming…. Ook het publiek is niet altijd veilig. Aangezien het speelveld geen omlijning heeft kan het zijn dat een ruiter beslist om met zijn geit via het publiek richting het gat te gaan, om de tegenstanders te ontlopen. Op de modderige en drassige grond hebben wij het twee keer op een lopen moeten zetten. Aan menig vieze en natte kleding te zien, heeft niet iedereen het staande kunnen houden. En de klaarstaande en wegrijdende ambulances geven te kennen dat ook niet iedereen ongeschonden uit de strijd komt.
Helaas vallen we niet van het ene feest in het lieftallige feestje van paashazen en eieren verven dus voor jullie: fijne Paasdagen!
Liefs, Fonda
Foto's van Navruz zijn te zien op:
https://picasaweb.google.com/109868384852740449876/Navruz#
Navruz, wat letterlijk ´nieuwe dag´ betekent, valt jaarlijks op 21 maart en is een van de belangrijkste, grootste en oudste feesten van Centraal Azië. En zoals een goed feestje betaamd worden alle feestelijkheden over zo´n 2 weken uitgespreid (dit is exclusief de voorbereiding en het nadien weer op gang komen). Tijdens dit feest, waarop de terugkeer van de zon en het licht gevierd wordt en het afgelopen jaar herdacht worden, loopt iedereen er op zijn ´Navruz-best´ bij, worden er cadeautjes uitgedeeld en is er eten, heel veel eten. Al zolang ik hier ben zie ik overal in de keukens en op spandoeken bevestigd aan alle grote gebouwen, borden met een soort van groen gras erop. Dit gras, sebzeh, staat voor wedergeboorte en van de zaden wordt een zoete puddingachtige substantie gemaakt, wat weer voor overvloed staat. En volgens mij is er een overvloed aan mogelijkheden wat ze met deze pudding kunnen, de machtige zoetzure broodachtige koek was mijn favorie.
Een van de bijzonderste dingen die ik met Navruz mee heb mogen maken is Buzkashi, letterlijk vertaald ´geitentrekken´. Dit is een sport waarbij mannen op paarden proberen het onthoofde karkas van een geit van de grond op te pakken en die ergens op het speelveld bij een doelpaal in een gat te gooien. De mannen dragen dikke kleding en hoofdbescherming om zichzelf tegen de aanvallen van laarzen met hoge hakken en zwepen te weren. De paarden daarentegen hebben geen bescherming…. Ook het publiek is niet altijd veilig. Aangezien het speelveld geen omlijning heeft kan het zijn dat een ruiter beslist om met zijn geit via het publiek richting het gat te gaan, om de tegenstanders te ontlopen. Op de modderige en drassige grond hebben wij het twee keer op een lopen moeten zetten. Aan menig vieze en natte kleding te zien, heeft niet iedereen het staande kunnen houden. En de klaarstaande en wegrijdende ambulances geven te kennen dat ook niet iedereen ongeschonden uit de strijd komt.
Helaas vallen we niet van het ene feest in het lieftallige feestje van paashazen en eieren verven dus voor jullie: fijne Paasdagen!
Liefs, Fonda
Foto's van Navruz zijn te zien op:
https://picasaweb.google.com/109868384852740449876/Navruz#
-
07 April 2012 - 07:34
John:
Mooie foto's en filmpjes! En maakt de mail compleet :-)
Tot over een paar weken, geniet er vooral nog van!
-
08 April 2012 - 18:07
Mirjam De Jonge:
Hoi Fonda!
Grappig dat je dat schrijft van die paashazen.. wan tijdens het begin van je verhaal moet ik dan vooral denken aan mijn afgelopen dagen.. eerst wel beginnend met zware kost, het terugdenken aan een kruisiging.. maar eindigend met het zoeken naar eieren.. idyllisch! De enige overeenkomst in deze twee erg uiteenlopende feesten.. heel veel eten!!
Hoop dat alles je goed gaat!
X Mirjam -
08 April 2012 - 20:30
Brecht Dijkstra:
Hallo Fonda
Wat een superleuk verslag met de foto's en filmpjes.
Dit feest heb ik nog niet mee mogen maken daar.
Groetjes
Brecht -
10 April 2012 - 21:27
Jos :
Hoi Fonda,
je mag dan ons Paasfeest sfeervol verrijkt met die schitterend beschilderde eieren dit jaar gemist hebben maar daar weten ze ook hoe je een feestje kunt vieren. En her en der dacht ik zelfs de nederlandse tulp te ontdekken.
Weer eens mooie verhalen en dito foto's over streken waar ik nog nooit geweest ben. Schitterend met als hoogtepunt de dansende kindertjes voor de zingende soldaat of wat zijn rang ook moge zijn.
groeten en liefs uit arnhem,
Jos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
